Jakie rytuały przejścia powinniśmy zapewnić naszym chłopcom?

Mam kilka propozycji, które – ufam – wykorzystacie w swoim środowisku nie jako lekarstwo, lecz jako magnes; nie jako receptę, lecz jako możliwość, poddaną pod rozwagę waszej rodzinie, klanowi czy społeczności. Do was należy decyzja, jaka forma rytuału najlepiej będzie wam odpowiadać. Chociaż istnieje pewien wspólny zarys rytuałów przejścia, to ich ostateczne kształty mogą być rozmaite. Rytuały przejścia, które proponuję dla wszystkich trzech etapów dojrzewania, opisane są pod koniec poświęconych im rozdziałów (czwarty, piąty i szósty). Można je stosować w każdym odpowiednim momencie życia chłopca. Podstawowym zaleceniem jest jednak stosowanie ich zawsze pod koniec każdego etapu. Proponowane tutaj rytuały przejścia powstały na podstawie badań prowadzonych na trzydziestu grupach historycznych i plemionach, oceny ich wykonalności we współczesnej kulturze oraz próbach przeprowadzania ich wśród młodzieży w ostatnich dziesięciu latach. Mam nadzieję, że klany będą przeprowadzać dwa rytuały przejścia dla chłopców na pierwszym etapie dojrzewania. Pierwszy z nich powinien mieć miejsce w okolicy dziesiątego roku życia chłopca i nieść następujące przesłanie: „Właśnie rozpoczynasz podróż przez okres dojrzewania”. Jest to rytuał przygotowania, który kończy dzieciństwo i uświadamia, że chłopiec znajduje się u progu dojrzewania. Może on przyjąć bardzo prostą formę, na przykład wyjście do restauracji na obiad, rozmowa na temat dojrzewania i dorosłości, stworzenie nowej listy obowiązków, podwyżka kieszonkowego i tym podobnie. Ten rytuał (bądź seria małych rytuałów) przejścia przygotowuje go do następnego etapu życia – wczesnego dojrzewania oraz do ogólnie pojętej rozwojowej podróży w dorosłą męskość.